Bizans’ın popüler kültürdeki eklektik varlığını keşfe çıkan, İstanbul Araştırmaları Enstitüsü’nün Pera Müzesi için, Emir Alışık’ın küratörlüğünde hazırladığı “İstanbul’da Bu Ne Bizantinizm!”: Popüler Kültürde Bizans, Bizantinizmin çoklu ve birbiriyle çakışan anlamlarını ortaya çıkarıyor. Popüler kültürün Bizans mirası ile etkileşimini, Bizans’ı temsil etmek için seçilen motifleri, sergi danışmanları Brigitte Pitarakis, Elif Demirtiken, Felice Lifshitz, Haris Theodorelis-Rigas, Jeremy J. Swist, Marco Fasolio, Roland Betancourt, Sinan Ekim, Vedran Bileta ve Yağmur Karakaya’nın katkılarıyla detaylı bir biçimde sorguluyor.
Kapsamlı bir kitabın da eşlik ettiği sergi, adını Yakup Kadri Karaosmanoğlu’nun romanı Panorama I-II’den (1953-1954) alıyor: Romanın ana karakteri savaş sonrası Türk toplumundan usanınca, ağzından bu satırlar dökülür. Karaosmanoğlu, Bizantinizm ile ne kastettiğini tam olarak biliyordu; bu terim öncelikle bir ulusun mensupları arasındaki toplumsal karmaşa ve kini, aynı zamanda öteki türlü içinde yaşadıkları kaosu açıklayamayacak aynı kişilerin benimsediği batıl inançları ima ediyordu. Sergi, Karaosmanoğlu’nun serzenişini çağrışımlarından ayırıp sözleri birebir anlamıyla, samimi bir soru olarak algılarken Konstantinopolis/İstanbul’un—tarihsel ve coğrafi açıdan—doğal olarak Bizantinizmin kendi mahallesi olduğunu göstermeyi ihmal etmiyor.
Istanbul Research Institute’s exhibition at the Pera Museum called “What Byzantinism Is This in Istanbul!”: Byzantium in Popular Culture, curated by Emir Alışık, navigates through the eclectic presence of Byzantium in popular culture. With the contribution of its advisors Brigitte Pitarakis, Elif Demirtiken, Felice Lifshitz, Haris Theodorelis-Rigas, Jeremy J. Swist, Marco Fasolio, Roland Betancourt, Sinan Ekim, Vedran Bileta, and Yağmur Karakaya, the exhibition explores multiple and conflicting meanings of Byzantinism and questions popular culture’s interaction with the Byzantine legacy by scrutinizing a selection of motifs representing Byzantium in popular culture.
Accompanied by a comprehensive exhibition catalogue, “What Byzantinism Is This in Istanbul!” borrows its title from Yakup Kadri Karaosmanoğlu’s novel Panorama I-II (1953–1954), where his protagonist exclaims these lines, being frustrated with postwar Turkish society. Karaosmanoğlu knew precisely what he meant by Byzantinism, referring to not only the social unrest and hostility among the nation’s citizens but also the superstitions raging among society at the time, for they found the chaos they were living in otherwise inexplicable. The exhibition has stripped Karaosmanoğlu’s exclamation of its connotations and has taken it at face value, as a genuine question, all the while aiming—among other things—to show that Constantinople/Istanbul is naturally—historically and geographically—Byzantinism’s home turf.
Bizans’ın popüler kültürdeki eklektik varlığını keşfe çıkan, İstanbul Araştırmaları Enstitüsü’nün Pera Müzesi için, Emir Alışık’ın küratörlüğünde hazırladığı “İstanbul’da Bu Ne Bizantinizm!”: Popüler Kültürde Bizans, Bizantinizmin çoklu ve birbiriyle çakışan anlamlarını ortaya çıkarıyor. Popüler kültürün Bizans mirası ile etkileşimini, Bizans’ı temsil etmek için seçilen motifleri, sergi danışmanları Brigitte Pitarakis, Elif Demirtiken, Felice Lifshitz, Haris Theodorelis-Rigas, Jeremy J. Swist, Marco Fasolio, Roland Betancourt, Sinan Ekim, Vedran Bileta ve Yağmur Karakaya’nın katkılarıyla detaylı bir biçimde sorguluyor.
Kapsamlı bir kitabın da eşlik ettiği sergi, adını Yakup Kadri Karaosmanoğlu’nun romanı Panorama I-II’den (1953-1954) alıyor: Romanın ana karakteri savaş sonrası Türk toplumundan usanınca, ağzından bu satırlar dökülür. Karaosmanoğlu, Bizantinizm ile ne kastettiğini tam olarak biliyordu; bu terim öncelikle bir ulusun mensupları arasındaki toplumsal karmaşa ve kini, aynı zamanda öteki türlü içinde yaşadıkları kaosu açıklayamayacak aynı kişilerin benimsediği batıl inançları ima ediyordu. Sergi, Karaosmanoğlu’nun serzenişini çağrışımlarından ayırıp sözleri birebir anlamıyla, samimi bir soru olarak algılarken Konstantinopolis/İstanbul’un—tarihsel ve coğrafi açıdan—doğal olarak Bizantinizmin kendi mahallesi olduğunu göstermeyi ihmal etmiyor.
Istanbul Research Institute’s exhibition at the Pera Museum called “What Byzantinism Is This in Istanbul!”: Byzantium in Popular Culture, curated by Emir Alışık, navigates through the eclectic presence of Byzantium in popular culture. With the contribution of its advisors Brigitte Pitarakis, Elif Demirtiken, Felice Lifshitz, Haris Theodorelis-Rigas, Jeremy J. Swist, Marco Fasolio, Roland Betancourt, Sinan Ekim, Vedran Bileta, and Yağmur Karakaya, the exhibition explores multiple and conflicting meanings of Byzantinism and questions popular culture’s interaction with the Byzantine legacy by scrutinizing a selection of motifs representing Byzantium in popular culture.
Accompanied by a comprehensive exhibition catalogue, “What Byzantinism Is This in Istanbul!” borrows its title from Yakup Kadri Karaosmanoğlu’s novel Panorama I-II (1953–1954), where his protagonist exclaims these lines, being frustrated with postwar Turkish society. Karaosmanoğlu knew precisely what he meant by Byzantinism, referring to not only the social unrest and hostility among the nation’s citizens but also the superstitions raging among society at the time, for they found the chaos they were living in otherwise inexplicable. The exhibition has stripped Karaosmanoğlu’s exclamation of its connotations and has taken it at face value, as a genuine question, all the while aiming—among other things—to show that Constantinople/Istanbul is naturally—historically and geographically—Byzantinism’s home turf.
